HISTORIA YA MAISHA YA MTAKATIFU MONIKA (387)

LEO AGOSTI 27: Kumbukumbu ya Maisha ya Ushuhuda na Sala ya Mtakatifu Monika (331-387)

Leo, Kanisa ulimwenguni kote linamkumbuka na kumheshimu Mtakatifu Monika, mwanamke shujaa wa imani, mfano bora wa uvumilivu katika ndoa, na mlinzi wa akina mama. Maisha yake ni ushuhuda thabiti wa nguvu ya sala isiyokata tamaa na upendo wa dhati wa kimama, ambao hatimaye ulileta uongofu kwa mumewe na mwanawe, Mtakatifu Augustino, mmoja wa walimu wakuu na watakatifu mashuhuri katika historia ya Kanisa.

Maisha ya Awali na Ndoa Yenye Changamoto

Monika alizaliwa mwaka 331 huko Tagaste, mji wa Kirumi katika jimbo la Numidia, ambalo leo ni eneo la Souk Ahras nchini Algeria. Akizaliwa katika familia ya Kikristo ya kabila la Berber, tangu umri mdogo alilelewa katika misingi ya kumcha Mungu, akijifunza nidhamu, unyenyekevu, na upendo kwa maskini. Alikuwa na mazoea ya kujitenga na wengine na kwenda kusali Kanisani kwa faragha, na moyo wake ulikuwa daima tayari kuwagawia wahitaji kile kidogo alichokuwa nacho.

Alipofikia umri wa kuolewa, wazazi wake walimchagulia mume anayeitwa Patriki (Patricius). Patriki alikuwa afisa wa serikali ya Kirumi, mtu mwenye hadhi katika jamii, lakini hakuwa Mkristo. Isitoshe, alikuwa na hasira za haraka, mkali, na aliishi maisha yasiyoendana na maadili ya Kikristo. Ndoa hii ilikuwa chanzo cha majaribu makubwa kwa Monika. Pamoja na mumewe, alilazimika pia kuishi na mama mkwe wake, ambaye naye alikuwa na tabia kama za mwanawe.

Katika mazingira haya magumu, Monika hakukata tamaa wala kulipa ubaya kwa ubaya. Badala yake, alikabiliana na hasira na matusi ya mumewe kwa upole, heshima, na uvumilivu usio na kifani. Alitumia sala kama silaha yake kuu. Alimuombea mumewe na mama mkwe wake bila kuchoka, huku akiishi maisha ya mfano wa upendo na utakatifu. Mwenendo wake safi na sala zake za daima ziligusa mioyo yao. Kabla ya kifo chake, Patriki aliongozwa na mfano wa mkewe, akapokea imani ya Kikristo na kubatizwa. Mama mkwe wake pia alibadilika na kumheshimu Monika. Katika ndoa yao, walijaliwa kupata watoto watatu: Augustino, Navigius, na binti anayeitwa Perpetua.

Machozi ya Mama kwa Mwanae Augustino

Changamoto kubwa zaidi katika maisha ya Monika ilikuwa ni mwanawe wa kwanza, Augustino. Ingawa aliwalea wanawe katika misingi ya imani ya kweli na kuwafundisha kumpenda Yesu Kristo, Augustino alipofikia ujana wake, alianza kupotea. Akiwa na akili nyingi na kipaji cha pekee, alitumwa kwenda kusoma katika mji wa Kartago (leo nchini Tunisia). Huko, pamoja na kupata mafanikio makubwa katika masomo yake ya Falsafa na Usemaji (Rhetoric), alivutiwa na anasa za dunia. Aliishi maisha ya uasherati, akapata mtoto nje ya ndoa, na akajiunga na uzushi wa Wamanikeo, mafundisho yaliyopingana vikali na imani ya Kikristo.

Mwenendo huu wa Augustino uliuchoma moyo wa mama yake kama upanga. Kwa miaka mingi, Monika aliteseka, akilia na kumwomba Mungu usiku na mchana ili amrejeshe mwanawe kwenye njia ya kweli. Hakuna siku iliyopita bila yeye kumwaga machozi mbele za Mungu kwa ajili ya uongofu wa Augustino. Inasemekana kwamba kwa takriban miaka kumi na saba, aliendelea na sala hii isiyokoma.

Katika kipindi hiki cha majonzi makuu, Monika alimtafuta Askofu mmoja na kumsihi azungumze na Augustino ili amshawishi aache njia zake mbaya. Baada ya kumsikiliza Monika kwa makini na kuona uchungu wake, Askofu yule, akifahamu ugumu wa moyo wa Augustino wakati ule, alimjibu kwa maneno ya kinabii ambayo yamebaki maarufu hadi leo: "Nenda kwa amani mama; haiwezekani kamwe mtoto wa machozi mengi namna hii apotee." Maneno haya yalikuwa kama sauti kutoka mbinguni kwa Monika, yakampa faraja na matumaini mapya, na akayaamini kama ahadi kutoka kwa Mungu mwenyewe.

Ushindi wa Sala na Mwisho wa Maisha

Monika alimfuata mwanawe hadi Roma na baadaye Milano, Italia, ambako Augustino alikuwa amepata wadhifa kama profesa. Huko Milano, wote wawili walikutana na Mtakatifu Ambrosi, Askofu aliyekuwa maarufu kwa hekima na mahubiri yake yenye nguvu. Mahubiri ya Ambrosi, pamoja na sala za mama yake na neema ya Mungu, vilianza kugusa taratibu moyo mgumu wa Augustino. Hatimaye, Augustino alishindwa na ukweli wa Injili, akatubu dhambi zake, na akaamua kuongoka. Alibatizwa na Mtakatifu Ambrosi usiku wa Pasaka mwaka 387.

Huu ulikuwa wakati wa furaha kuu isiyo na kifani kwa Monika. Sala zake za miaka mingi zilikuwa zimejibiwa kwa namna ya ajabu. Alimwona mwanawe si tu akiwa Mkristo, bali akiwa na shauku ya kumtumikia Mungu kwa maisha yake yote. Kusudi la maisha yake duniani lilionekana kutimia.

Muda mfupi baada ya uongofu wa Augustino, wakiwa katika mji wa bandari wa Ostia, wakisubiri meli ya kuwarejesha Afrika, Monika aliugua. Akitambua kuwa mwisho wake umekaribia, alizungumza na wanawe kwa amani na utulivu mkuu. Alisema: "Mnizike popote mpendapo; msijisumbue na mwili wangu. Ninawaomba kitu kimoja tu: mnikumbuke daima kwenye Altare ya Bwana."

Mtakatifu Monika alifariki dunia huko Ostia mwaka 387, akiwa na umri wa miaka 56. Maisha yake yote yalikuwa sadaka ya upendo na sala, na kifo chake kilikuwa lango la kuingia katika furaha ya milele aliyoitamani.

Sala

Mtakatifu Monika, uliyekuwa mfano wa mke na mama mwema, uliyevumilia magumu ya ndoa kwa upole na ukamuombea mumeo hadi akaongoka; wewe uliyemwaga machozi mengi kwa ajili ya mwanao Augustino, na kwa sala zako za daima ukampata tena akiwa mtumishi shujaa wa Kanisa, tunakuomba utuombee. Waombee akina mama wote wanaoteseka kwa ajili ya familia zao, waombee watoto waliopotea ili warudi katika njia ya Mungu. Utuombee sote tuwe na uvumilivu katika majaribu na imani thabiti katika nguvu ya sala.

MTAKATIFU MONIKA, UTUOMBEE.